جراحی سرطان رحم

سرطان رحم

سرطان رحم T رحم را درگیر می کند.

زمانی سرطان رحم رخ می دهد که سلول های موجود در آن به صورت غیر طبیعی رشد و تکثیر کرده و توده های سرطانی را به وجود آوردند.

از آنجایی که این سرطان  به علت علایم خونریزی که در مراحل اولیه رخ میدهد، زود تشخیص داده می‌شود‌، پس درمان آن نیز با موفقیت همراه است.

شایع ترین علائمی که این بیماری با خود به همراه دارد وجود خونریزی های غیر طبیعی  است

درمان سرطان رحم

راهکار های مختلفی برای درمان سرطان وجود دارد از جمله:

• جراحی سرطان زنان
• شیمی درمانی
• پرتودرمانی
• هورمون درمانی
• ایمونوتراپی

اصلی ترین راهکار درمانی سرطان رحم، جراحی سرطان رحم است که با خارج کردن رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ همراه است‌.

 جراحی سرطان

جراحی هیسترکتومی یکی از راهکار های درمان سرطان رحم است که از طریق آن پزشک جراح، اقدام به خارج کردن رحم شخص بیمار می کند.

پیش از اینکه عمل هیسترکتومی انجام شود باید آزمایشات تشخیصی‌  برای تشخیص قطعی سرطان رحم بیمار صورت بگیرد.

شیمی درمانی سرطان رحم

شیمی درمانی برای درمان سرطان رحم معمولاً زمانی استفاده می شود که سرطان در مرحله پیشرفته یا پس از جراحی باشد تا احتمال عود بیماری کاهش یابد.

در این روش داروهای شیمی درمانی به منظور تخریب سلول های سرطانی یا جلوگیری از رشد و تقسیم آنها به بدن بیمار تزریق می شود.

شیمی درمانی  به صورت سیستمیک (تزریق دارو در جریان خون)  انجام میشود و معمولاً در ترکیب با سایر درمان ها مانند جراحی یا پرتودرمانی برای نتایج بهتر استفاده می شود.

داروهای شیمی درمانی برای کاهش اندازه تومور و جلوگیری از گسترش سرطان به سایر نواحی بدن تجویز می شوند.

البته شیمی درمانی ممکن است عوارضی هم داشته باشد، زیرا داروهای شیمیایی علاوه بر تأثیر بر سلول های سرطانی، بر سلول های سالم بدن نیز تأثیر می گذارد.

این عوارض می تواند شامل حالت تهوع، ریزش مو، خستگی، ضعف سیستم ایمنی و مشکلات گوارشی باشد.

در بیشتر موارد این عوارض موقتی بوده و پس از اتمام دوره درمان فروکش می کند.

پزشکان معمولاً داروهای کمکی را برای مدیریت و کاهش این عوارض تجویز می کنند و درمان های حمایتی را برای بهبود کیفیت زندگی بیمار پیشنهاد می کنند.

پرتو درمانی سرطان رحم

پرتودرمانی یکی از روش های مهم در درمان سرطان رحم است که از پرتوهای پرانرژی برای تخریب سلول های سرطانی یا کوچک کردن تومورها استفاده می کنند.

این درمان می تواند به صورت خارجی (با استفاده از دستگاه های پرتویی که در خارج از بدن قرار می گیرند) یا داخلی (مستقیم به تومور یا ناحیه سرطانی) انجام شود.

پرتودرمانی معمولاً زمانی استفاده می‌شود که سرطان دهانه  رحم در مراحل اولیه است و جراحی قادر به برداشتن کل تومور نیست، یا زمانی که سرطان در مراحل پیشرفته‌تری است و برای کاهش اندازه تومور یا تسکین علائم استفاده می‌شود.

در پرتودرمانی خارجی، بیمار باید در طول جلسات درمانی در موقعیت خاصی قرار گیرد تا پرتوها به طور دقیق به ناحیه مورد نظر تابش کنند.

این جلسات معمولاً بدون درد هستند، اما برخی از عوارض جانبی مانند خستگی، التهاب پوست، مشکلات گوارشی یا تغییر در بافت‌های تناسلی ممکن است پس از درمان رخ دهد.

در پرتودرمانی داخلی که براکی تراپی نامیده می شود، منبع پرتو مستقیماً به دهانه  رحم یا ناحیه اطراف آن تابیده می شود.

این روش معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به پرتودرمانی خارجی دارد، اما ممکن است ناراحتی هایی مانند خونریزی یا سوزش موقت در ناحیه درمان وجود داشته باشد.

پرتودرمانی به طور کلی در ترکیب با سایر درمان ها مانند جراحی و شیمی درمانی برای بهبود نتایج درمان استفاده می شود.

هورمون درمانی سرطان رحم

هورمون درمانی یکی از روش های درمانی سرطان دهانه رحم است که به ویژه در درمان برخی از انواع سرطان رحم مانند سرطان های آندومتر کاربرد دارد.

این درمان به ویژه زمانی موثر است که سلول های سرطانی به هورمون ها مانند سرطان های وابسته به استروژن حساس باشند.

در این روش داروهایی به بیمار داده می شود که یا تولید هورمون ها را کاهش می دهد و یا از تاثیر هورمون ها بر سلول های سرطانی جلوگیری می کند.

این درمان ممکن است عوارض جانبی مانند تغییر وزن، گرگرفتگی، مشکلات خواب و در برخی موارد افزایش خطر لخته شدن خون ایجاد کند.

اما این روش می تواند نتایج موثری در درمان سرطان رحم در کنار سایر روش های درمانی داشته باشد.

ایمونوتراپی سرطان رحم

ایمونوتراپی یکی از روش های درمانی جدید سرطان رحم است که به ویژه در درمان انواع پیشرفته یا متاستاتیک این سرطان کاربرد دارد.

در ایمونوتراپی، سیستم ایمنی بدن به طور خاص تحریک یا تقویت می شود تا سلول های سرطانی را شناسایی و از بین ببرد.

این درمان شامل داروهایی است که به سیستم ایمنی کمک می کند تا بهتر با تومورها مبارزه کند، مانند مهارکننده های ایمنی.

این داروها به گیرنده‌های خاصی روی سلول‌های ایمنی (مانند سلول‌های T) متصل می‌شوند و به آن‌ها اجازه شناسایی و تخریب سلول‌های سرطانی را می‌دهند.

ایمونوتراپی در سرطان رحم امیدوار کننده است، به ویژه در بیمارانی که به درمان های مرسوم مانند شیمی درمانی یا پرتودرمانی پاسخ نمی دهند.

این روش درمانی می تواند در برخی موارد برای کاهش اندازه تومور و بهبود کیفیت زندگی بیماران موثر باشد.

با این حال، ایمونوتراپی ممکن است عوارض جانبی خاص خود را نیز داشته باشد، مانند علائم خودایمنی (که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های سالم حمله می کند)، خستگی، تب یا مشکلات گوارشی.

در حالی که ایمونوتراپی در سرطان رحم هنوز در مراحل آزمایشی و مطالعاتی است، تحقیقات نشان می دهد که این روش درمانی می تواند نتایج قابل توجهی در ترکیب با روش های دیگر به خصوص در انواع خاصی از سرطان رحم داشته باشد.

جراحی هیسترکتومی در سرطان رحم

• هیسترکتومی توتال و یا کامل
• جراحی لنفادنکتومی

هیسترکتومی توتال و یا کامل

در این روش جراحی تمامی قسمت‌ های رحم و دهانه رحم خارج می‌شود که می‌ توان آن را از طریق برش شکمی و یا از طریق واژن و یا از طریق لاپاراسکوپی انجام داد.

تفاوت استفاده از این روش ‌های جراحی در دوران نقاهت و برشی که انجام می‌شود، است.

جراحی لنفادنکتومی

در این روش جراحی اقدام به خارج شدن غدد لنفاوی نیز می کنند تا مطالعات بیشتر انجام شود و از گسترش یافتن سرطان و یا عدم آن مطلع گردند.

در سرطان رحم معمولا همراه با هیسترکتومی غدد لنفاوی نیز برداشته میشود. از انجا که این کار نیاز به مهارت خاصی دارد، پس از تشخیص سرطان رحم بهتر است بیمار توسط متخصص زنان ژنیکو انکولوژیست تحت جراحی قرار گیرد که امکان جراحی کامل وجود داشته باشد.

چگونگی انجام عمل هیسترکتومی

در سرطان رحم، روش های مختلفی را برای این جراحی به‌کار می گیرند که شامل موارد زیر است:

• روش هیسترکتومی واژن که در آن با ایجاد برش های کوچک از رحم اقدام به خروج رحم از راه واژن می کنند.
• روش هیسترکتومی شکمی که از طریق ایجاد برش های عمودی و یا افقی بزرگ بر روی شکم اقدام به خروج رحم می کنند.
• روش هیسترکتومی لاپاراسکوپی که در آن از طریق ایجاد برش های کوچک بر روی شکم، ابزار جراحی را وارد شکم کرده و از طریق تصاویر حاصل شده به وسیله لاپاراسکوپ، بخش های مختلف رحم برش داده و آن ها را خارج می کنند. این روش در سرطان رحم روش انتخابی است.

جراحی تراکلکتومی برای درمان سرطان دهانه رحم

جراحی تراکلکتومی یکی از روش های درمانی سرطان دهانه رحم است که در آن قسمت هایی از دهانه رحم (سرویکس) یا تمام آن برداشته می شود.

این روش به ویژه در بیمارانی که سرطان آنها در مراحل اولیه است و هنوز به سایر قسمت های بدن سرایت نکرده است استفاده می شود.

در تراکلکتومی، هدف حفظ باروری بیمار است، زیرا برخلاف هیسترکتومی (برداشتن رحم)، این روش معمولاً رحم را حفظ می کند و به بیمار اجازه می دهد در آینده باردار شود.

در این جراحی پزشک بسته به وسعت سرطان تنها بخشی از دهانه رحم یا تمام آن را برمی دارد.

این عمل به دو روش تراکلکتومی از نوع  (برداشتن تنها بخشی از دهانه رحم) و تراکلکتومی کامل (برداشتن کل دهانه رحم به همراه بافت های اطراف) انجام می شود.

پس از جراحی، بیمار باید به دقت تحت نظارت و پیگیری پزشک قرار گیرد تا از عدم بازگشت سرطان اطمینان حاصل شود.

اگرچه تراکلکتومی یک گزینه مهم برای بیمارانی است که می خواهند باروری خود را حفظ کنند، این روش همیشه برای همه بیماران مناسب نیست.

تصمیم برای انجام این جراحی به عوامل مختلفی مانند نوع و مرحله سرطان، وضعیت سلامت عمومی بیمار و ترجیحات فردی بیمار بستگی دارد.

در صورت انجام تراکلکتومی، بیمار باید از نظارت دقیق پزشکی برای پیگیری وضعیت خود و احتمال بروز عوارضی مانند ناباروری یا مشکلات در بارداری مجدد بهره مند شود.

نکات مهم بعد از جراحی سرطان رحم

• بعد از اینکه جراحی انجام شد بیمار تحت مراقبت قرار می گیرد و علائم حیاتی وی چک می‌شود.
• برای پیشگیری از ایجاد لخته خون و بهبودی سریع تر، باید بیمار بعد از عمل در اولین فرصت راه بیفتد و خوابیدن طولانی در بستر مناسب نیست.
• از انجام رابطه جنسی در دوران نقاهت باید خودداری نمود.
• دارو های تجویزی توسط پزشک باید به موقع و کامل مصرف گردد.
• در صورت وجود درد می توان از دارو های مسکن استفاده کرد تا درد موجود تسکین یابد.
• از انجام دادن ورزش و کارهای سنگین در دوران نقاهت و تا 6 هفته جدا خودداری شود.
• باید از رژیم غذایی مناسبی که حاوی فیبر و مایعات زیاد است و مانع از ابتلا به یبوست می‌شود استفاده کرد.
• با توجه به دستور پزشک تا زمان التیام یافتن بخیه ها در 2-1 روز اول از دوش و حمام استفاده نکنید و پس از ان در زمان استفاده، ناحیه جراحی شده را به خوبی خشک کنید تا عفونتی رخ ندهد.
• استراحت کافی داشته باشند تا بدن برای بهبودی آماده تر باشد.
• محل بخیه ها را همواره تمیز و خشک نگه دارید.
• چنان چه خونریزی واژینال یا از محل برش جراحی وجود دارد حتما به پزشک اطلاع دهید.
• اگه دچار تب و لرز شدید حتما پزشک را در جریان بگذارید.

عوارض ناشی از جراحی هیسترکتومی

انجام جراحی هیسترکتومی با عوارض زیر برای بیمار همراه است:

• خونریزی و ایجاد کمخونی
• عفونت کردن
• لختگی خون
• شروع شدن یائسگی به دلیل تخمدانها
• واکنش نشان دادن به مواد بیهوشی
• وارد شدن آسیب به دستگاه ادراری فرد
• نیاز به انجام عمل های ترمیمی در صورت آسیب وارد شدن به اندام ها
• قطع فعالیت تخمدان ها
• درد
• ایجاد افتادگی در اندام های لگن
• وارد شدن آسیب های روحی

عواملی که ریسک ابتلا به سرطان رحم را بیشتر می کند

بعضی عوامل وجود دارند که ریسک ابتلا به این سرطان را افزایش می دهند از جمله:

• بالا بودن وزن بدن و چاق بودن
• پریودهای نامنظم با فواصل طولانی
• مبتلا بودن به سندروم متابولیک
• داشتن سابقه خانوادگی در ابتلا به این بیماری
• عدم تعادل در تولید کردن و ترشح کردن هورمون هایی چون استروژن و پروژسترون

اقدامات بعد از جراحی سرطان رحم

گاهی از مواقع بعد از انجام دادن جراحی سرطان رحم، روش شیمی درمانی یا رادیوتراپی را نیز بعد از جراحی به کار می ‌گیرند تا از طریق آن سلول ‌های سرطانی که باقی مانده‌اند را از بین ببرند و مانع از ایجاد دوباره توده‌ های سرطانی در بدن فرد بیمار شوند.

البته این روشهای تکمیلی درمانی بعد از جراحی همیشه لازم نیستند.

بعد از درمان سرطان رحم باید چه کاری را انجام داد؟

بعد از اینکه سرطان رحم درمان شد باید برای جلوگیری از عود دوباره این دسته از بیماری های زنان هر چند وقت یکبار مورد بررسی و معاینه توسط پزشکان متخصصی همچون دکتر ملیحه عرب قرار بگیرید و برای مشخص شدن ابتلا به سرطان تست‌ های غربالگری را انجام بدهید.

به تمام علائم ایجاد شده در بدن خود توجه کنید تا چنان چه مورد غیر عادی را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید.

مواردی که باید به پزشک اطلاع دهید شامل درد، لکه بینی، سرفه و هر علامت جدید دیگر است.