درمان بی اختیاری ادرار با لیزر

استفاده از لیزر برای درمان بی اختیاری ادرار جزو روش های پیشرفته است که این روز ها مورد استفاده قرار می گیرد.

با استفاده از لیزر تقویت عضلات مثانه و مجاری ادرار صورت گرفته و امکان کنترل ادرار فراهم می‌شود.

روش لیزر درمانی برای درمان کردن بی اختیاری ادرار جزو روش های غیر تهاجمي است که خیلی سریع انجام می‌شود و به تعداد جلسات بالا احتیاج ندارد. بی اختیاری در هر سنی ممکن است و به دلایل مختلف فرد را درگیر کند.

کودکان به دلیل ناتوان بودن در کنترل مثانه و عضلات ناحیه مجاری ادراری، با بی اختیاری ادرار مواجه می‌شوند و با تقویت شدن عضلات به مرور زمان این عارضه در کودکان برطرف می‌شود.

هرچه سن بالا تر می رود بی اختیاری ادرار به دلایل مختلف چون وجود استرس، داشتن عفونت در مجاری ادراری، بارداری، ضعیف شدن عضلات لگن و ..‌. در فرد رخ می دهد.

دلایل بی اختیاری ادرار

از شایع ترین دلایل ابتلا به عارضه بی اختیاری ادرار می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• باردار شدن و زایمان کردن که موجب ایجاد کشیدگی در عضلات لگن می‌شود.
• با یائسه شدن میزان تولید هورمون استروژن در زنان کاهش یافته و در زنان موجب ایجاد بی اختیاری ادرار از نوع استرسی میشود.
  زیرا مجرای پیشاب در این افراد در زمان دفع ادرای، کامل بسته نمی گردد.
• در صورت انجام جراحی پروستات و ابتلا به بیماری پروستات مردان به بی اختیاری ادرار از نوع استرسی مبتلا میشوند.
  گاهی مواقع بین ۶ الی ۱۲ ماه بعد از جراحی زمان لازم است تا این عارضه برطرف شود.
  از این رو مردانی که با این جراحی به بی اختیاری ادرار مبتلا می‌شوند باید با پزشک خود در مورد درمان آن صحبت کنند.

مزایای درمان بی اختیاری ادرار به وسیله لیزر

از مزایای استفاده از لیزر برای درمان بی اختیاری ادرار می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نداشتن هیچ گونه برشی روی پوست در زمان درمان
• نداشتن هیچ گونه خونریزی در زمان درمان
• ایمن و ساده بودن روش
• نیاز نداشتن به بستری شدن بیمار
• نیاز نداشتن به بیهوش شدن بیمار
• عدم نیاز بیمار به استفاده از دارو های مسکن
• غیر تهاجمي بودن در مقایسه با روش های جراحی که تهاجمي هستند.
• بازگشتن به منزل بلافاصله بعد از انجام لیزر

بی اختیاری ادرار استرسی چیست؟

زمانی که با انجام فعالیت های جسمانی چون ورزش کردن، رقصیدن، راه رفتن، عطسه کردن، بلند کردن اجسام سنگین و سرفه کردن فرد و وارد شدن فشار به مثانه، فرد با نشتی غیر ارادی مواجه شود، به بی اختیاری استرسی مبتلا شده است.

وجود بیماری هایی چون دیابت، چاقی مزمن، یبوست و داشتن سرفه های مزمن هم با فشار به مثانه موجب بی اختیاری ادرار می‌شوند.

چگونگی تاثیر گذاری لیزر در درمان بی اختیاری ادرار

لیزر درمانی جزو راهکار های غیر تهاجمي است و برای انجام آن از دستگاه لیزر تخصصی استفاده میشود به گونه ای که با به ساطع کردن پالس های انرژی به صورت کنترل شده موجب زیاد شدن ضخامت دیواره واژن شده و تقویت عضلات کف لگن را فراهم می کند تا عملکرد مجاری ادرار و مثانه بهبود یابد.

با استفاده از لیزر در این روش درمانی کلاژن سازی و تولید الاستین صورت گرفته و بهبود جریان خون و عملکرد عصبی عضلات لگن فراهم می‌شود.

از بهترین دستگاه های به کار گرفته شده برای این درمان دستگاه لیزرمونالیزا تاچ است که با عدم تماس با پوست و بافت های اطراف آن، دارای میزان ایمنی بالایی است و کمترین آسیب را وارد می کند.

این دستگاه جلسات درمان را بسیار کم کرده و تاثیرگذاری سریعی روی بیمار دارد.

کاندید های نامناسب لیزر درمانی برای درمان بی اختیاری ادرار

• افرادی که به عفونت فعال در ناحیه واژن و خونریزی غیر طبیعی مبتلا هستند.
• افرادی که دارای بیماری های زمینه ای می باشند.
• زنانی که باردار هستند یا به کودک خود شیر می دهند.
• زنانی که دستگاه های کنترل بارداری در داخل رحم خود دارند.
• افرادی که دارای بی اختیاری بسیار شدید هستند.
• افرادی که به افتادگی لگن مرحله دو به بالا مبتلا هستند.
• افرادی که مبتلا به بیماری خود ایمنی هستند.
• افرادی که دیابت کنترل نشده دارند.

نکات مهم درباره درمان بی اختیاری ادرار با لیزر

• این روش درمانی نیاز به هیچ دارویی ندارد‌.
• نیاز به استفاده از پماد ندارد.
• به بستری شدن و استراحت کردن احتیاج ندارد.
• با انجام آن برای مدت زمانی دو هفتگی باید فعالیت های سنگین را کنار گذاشت.
• برای مدت زمانی دو هفتگی باید روابط جنسی را کنار گذاشت.
• مدت زمانی ۴ هفتگی باید از مصرف تامپون خودداری کرد‌.
• از هر فعالیتی که به مثانه فشار وارد می کند باید دوری کرد.

جلسات مورد نیاز برای لیزر درمانی بی اختیاری ادرار

زنانی که تحت این روش درمانی قرار می گیرند با درمان یک الی دو جلسه ای مشکلشان رفع می‌شود، اما باز هم تعداد جلسات درمان بستگی به وضعیت بدنی فرد بیمار و شدت بیماری در وی دارد.

با افزایش سن وضعیت بدنی افراد تغییر کرده و این موضوع روی جلسات درمانی لیزر نیز تاثیر گذار است.

اقدامات لازم برای استفاده از لیزر جهت درمان بی اختیاری ادرار

با بررسی وضعیت بیمار در جلسه اول مشاوره، پزشک در مورد میزان تاثیر و موثر بودن این روش درمانی تصمیم گیری می کند و چگونگی درمان با لیزر را به طور کامل برای بیمار خود توضیح می دهد.

اگر فرد کاندید مناسبی برای استفاده از این روش درمانی باشد باید اقدامات زیر را پیش از لیزر انجام دهید:

• باید نتیجه آخرین تست پاپ اسمیر که حداکثر مربوط به یک سال گذشته است در اختیار پزشک قرار بگیرد و اگر آزمایش پاپ اسمیر را تا به حال انجام نداده اید برای انجام آن پیش از لیزر درمانی اقدام کنید.
• اگر دفعات مربوط به نشت ادرار ثبت شده است آن را به پزشک ارائه دهید.
• در زمانی که پریود نیستید باید برای انجام لیزر درمانی اقدام کنید و بهترین زمان آن اولین مرحله چرخه قاعدگی است.
• به ناشتا بودن پیش از انجام لیزر احتیاج نیست.

چگونگی انجام لیزر درمانی برای درمان بی اختیاری ادرار

• ابتدا بیمار روی تخت و میز زنان خوابیده و با استفاده از اسپکولوم‌ و وارد کردن آن به واژن، دیواره های واژن را مشاهده می کنند.
• برای پیشگیری از عفونت پیش از شروع درمان از آنتی بیوتیک استفاده میشود که نوعی اقدام پیشگیرانه است.
• بی حسی موضعی را به واژن تزریق می کنند و اینگونه درد و ناراحتی حین انجام لیزر درمانی را کمتر می کنند.
• پروب لیزر از طریق اسپکولوم به داخل واژن وارد می کنند و آن را در امتداد واژن حرکت می دهند. با استفاده از پالس های لیزر موجب تحریک شدن کلاژن سازی و عروق خونی و میزان ضخامت بافت های شده و بهبود عملکرد مثانه و مجاری ادرار را فراهم می کند و اینگونه موجب کاهش نشت ادرار می گردد.
• پروب لیزر با ورود به داخل واژن در مسیر دیواره های قدامی، خلفی و جانبی حرکت کرده و کل کانال واژن را پوشش می دهد.
  انجام این کار به مدت زمان ۱۵ الی ۲۰ دقیقه ای احتیاج دارد.
  بعد از انجام این مرحله درمان تمام شده و بیمار می تواند به منزل خود بازگردد و فعالیت های روزمره خود را انجام دهد.

عوارض لیزر درمانی در درمان بی اختیاری ادرار

عوارض استفاده از لیزر برای درمان بی اختیاری ادرار بسیار کم است و با گذشت زمان خود به خود رفع می گردد.

میزان عوارض به نوع و شدت لیزر مورد استفاده بستگی دارد و جلسات و دفعات درمان بین ۰ تا ۱۵‌.۴ درصد متغیر می باشد.

از شایع ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داشتن سوزش و خارش در ناحیه واژن
• ایجاد و عدم درمان خشکی واژن
• وجود عفونت اداری در فرد
• سوزش در زمان ادرار
• داشتن درد و ناراحتی در ناحیه لگن